restruo

rē-strŭo, xi, ctum, 3, v. a., to erect again (eccl. Lat.).

I.

Lit.:

aras,

Tert. Apol. 6 fin.:

statuas dejectas,

id. ad Nat. 1, 10.—

II.

Trop., to restore:

Deus eam restruebat fidem, quam populus destruebat,

Tert. Res. Carn. 31.